تازگیها اصطلاح جدیدی به اسم بینج واچ (Binge Watch) کردن را یاد گرفتهام. بعید میدانم فعل قدیمیای باشد و به نظرم نهایتا در همین یک دههی اخیر ایجاد شده است. منظور از این کار، تماشای پشتسرهم و دیوانهوار یک چیز است. احتمالا آنقدرها دقیق توضیح ندادم که همه متوجه شوند. این اصطلاح را آن وقتهایی به کار میبرند که یک سریال تازه را شروع میکنید و ۵، ۶ قسمتاش را بدون پلک زدن تماشا میکنید. به عبارت دیگر، بینج واچ کردن معادل تماشای دیوانهوار و اعتیادگونهی فیلم و سریال است.
خود من تجربهی این کار را زیاد دارم؛ البته این اتفاق به زمان دانشجویی و پیش از آن برمیگردد. مثلا یادم میآید که سریال لاست (Lost) را بینج واچ کردم و بعد از آن هم سریال فرندز (Friends) را به همین شکل دیدم. حالا که به گذشته نگاه میکنم، میبینم که روش درست دیدنشان هم همانطوری بوده است! البته آن زمان نمیدانستم که این کار من با فعل باحال و شیک بینج واچ کردن معادل است. باز البته باید در نظر گرفت که تنها آن زمانها امکاناش فراهم بود. در ثانی، ما که تازه به مفهوم سریالدیدن آشنا شده بودیم، انتظاری غیر از این هم از ما نمیرفت. بعدها در زمان دانشجویی، ۴ فصل از بازی تاج و تخت (GoT) را در عرض یکی دو هفته تماشا کردم و کمی بعدش هم آشنایی با مادر (HIMYM) را دیدم. ولی واقعا اگر بینج واچ نکرده بودم، چطور میتوانستم این سریالهای بلند را تماشا کنم؟ الان که به بلندی این سریالها نگاه میکنم، چهارستون بدنام له لرزه میافتند.
اگر بینج واچ نکرده بودم، چطور میتوانستم این سریالهای بلند را تماشا کنم؟
خیلیها هستند که میگویند سریالها را بهروز و از تلویزیون دنبال نمیکنیم و صبر میکنیم تا کل یک فصل از آن بیاید. این افراد هم به دنبال همین بینج واچینگ و این داستانها هستند. البته من واقعا درک نمیکنم که یک آدم متاهل چطور میتواند با این سبک سریال ببیند؟ چطورمیتواند بین خانواده و علایقاش حد و مرز بگذارد و رعایتشان کند؟ البته استثناهایی مثل تعطیلات عید را هم باید در نظر گرفت. قبول دارم که استثناهایی در این زمینه هست. مثلا خود من در یک سفر کاری که با همسرم رفته بودم، در تایم ماموریت او ۲ فصل از سریال خانم میسل شگفتانگیز (The Marvelous Mrs. Maisel) را تماشا کردم. ولی مگر چندبار چنین استناهایی پیش میآیند؟

این کاری که الان داریم دربارهی آن حرف میزنیم، خیلی هم کار بدی هم نیست. آدم یک مقداری به خاطر هدر دادن زمان دچار عذاب وجدان میشود؛ اما در نهایت، لذتاش برایتان باقی میماند. اصلا خیلی از لپتاپهای جدید در تبلیغاتشان اعلام میکنند که محصولشان را برای بینج واچرها ساختهاند. خودم همین دیروز پریروز در تبلیغات لپتاپ دِل مدل XPS 13 شنیدم که آن را با آب و تاب خاصی برای این قشر از جامعه توصیه میکرد. خلاصه اینکه دنیا عوض شده است. برای کارهای معمولی، اسمهای خاص میگذارند و ناگهان میبینی که آن کار هم خاص شده است! ترید آف را یادتان هست؟ واقعا دنیای عجیب و خاصی داریم.
منبع عکس کاور این پست، سایت iStockPhoto است.
دقیقا یک سال پیش این متن و آپلود کردین فقط بخاطر این کامنت گذاشتم که بگم من ساناز یک مادر و همسر و یک بینج واچینگ هستم چون نوشته بودی چجوری یه آدم متاهل میتونه اینکار و کنه خب خیلی راحته وقتی دارم ظرف میشورم و غذا میپزم و استراحت میکنم ? البته با موبایل به این سادگی که البته بجز این سه فرصت به کارای خونه و بچم و بازی باهاش میپردازم با همین روش روزی ۴ تا ۸ قسمت میبینم و سریال ۱۸۷ قسمتی رو تو دوهفته
عالیه
حتما کلی هم کیف میکنی.
من هنوز نتونستم به روشی واسه خودم برسم.