تقریبا بر کسی پوشیده نیست که من به دنیای فناوری علاقه دارم و این فناوری به سمت کسبوکار هم گرایش پیدا کرده است. راستاش زیاد در زمینهی فناوری سلامت (Health Technology) سررشتهای ندارم؛ ولی خب حیطهی جذابی است و جذاب بودناش هم خیلی واضح است. همین که فناوری با سلامت پیوند بخورد و از دل آنها چیزی بیرون بیاید، باعث میشود تا چشمهای آدم برق بزند. صحبت سلامتی آدمیزاد که در میان باشد، کار چالشی میشود و همین موضوع است که صحبت دربارهی فناوری سلامت را جذاب میکند. اما به ایران خودمان که نگاه میکنم، چیز خاصی در این زمینه نمیبینم. خیلیها آمدهاند و یک سایت نوبتدهی اینترنتی راه انداختهاند و چیز دندانگیری هم نشدهاند. این حوزه خیلی وسیع است و جا برای کار زیاد دارد.
در زمینهی فناوریهای بیمهای خیلی کمیتمان لنگ میزند یا حتی بهتر است بگویم که اصلا کمیتی نداریم! متاسفانه تنها فکری که در این زمینه به سر ما ایرانیها میزند این است که بیاییم و بیمهنامه را به صورت آنلاین بفروشیم. اما اینکه بیاییم و از توی سوابق پزشکی مردم دیتا دربیاوریم و از روی آنها تصمیمهای بهتری برای شرکتها بیمهای بگیریم و هر کار پیچیدهی دیگری انجام بدهیم را کلا بیخیال شدهایم. مدیریت ریسک در بیمه و کم کردن آن چیزی است که هر شرکت بیمهای حاضر است برای در اختیار داشتناش میلیاردها هزینه کند و متاسفانه کسی آن را جدی نگرفته است.
چقدر در زمینهی دارو و نسخهنویسی ضعیف هستیم. کارهای زیادی هستند که در دنیای آنالوگ امروزی از ما وقت میگیرند و فناوری سلامت میتواند آنها را خیلی سادهتر کند. مثلا چه کسی بدش میآید که به صورت اینترنتی ویزیت شود، نسخهاش به صورت اینترنتی به دست یک داروخانه برسد و چند ساعت بعد، داروهایش را در(ب) منزل تحویل بگیرد؟ این کارها و خیلی از کارهای دیگر را یا نداریم یا اینکه خیلی کم داریم و من به چشم ندیدهام. درست است که حوزهی پرریسکی است؛ ولی همین ریسکی بودناش است که آن را به یک حوزهی چالشی و جذاب تبدیل میکند.
در زمینهی سختافزاری هم خیلی چیز خاصی ندیدهام. در این چند وقت یک الیزابت هلمز دیوانه را دیدهایم که آرزویش تبدیل شدن به استیو جابز در حوزهی فناوری سلامت بود. او حداقل سودای این را در سر داشت تا دستگاهی بسازد که با یک قطرهی خون، تمام زیر و بم سلامتی انسان را دربیاورد. درست است که او یک شیاد بود و کلاهبردار بودناش بر همه مسجل شد؛ اما چرا بعد از او کسی نیامد که یک دهم او جاهطلب باشد؟ نمیدانم در بازار ایران چه خبر است و خیلی زیاد منتظر این هستم که بالاخره یک چیز در سختافزار فناوری سلامت ایران حسابی صدا کند.
شناخت من از فناوری سلامت به همین چند مورد خلاصه میشود. ولی حتما موارد بسیار دیگری وجود دارند که من از آنها بیاطلاع هستم و حوزههایی چالشی در این صنعت محسوب میشوند. کاش در این زمینه از بیزینسهای خارجی کپی کنیم تا بتوانیم حداقل چند کپی ترازاول در ایران داشته باشیم. باور کنید این صنعت خیلی پولساز است.
منبع عکس کاور این پست، سایت Unsplash است.