چند سالی هست که جشن یلدا در ایران کمی بیشتر تحویل گرفته می‌شود. نه از سمت مردم که مردم خودشان همیشه بلد بوده‌اند چطور از این آیین باستانی مراقبت کنند. منظورم از سمت شرکت‌ها و استارتاپ‌ها است. تا جایی که من یادم می‌آید، تا همین چند سال پیش صحبتی از یلدا و جشن به مناسبت آن در میان شرکت‌های ایرانی نبود. اما همین‌طور که جلو آمدیم، می‌بینیم که این مراسم از طرف سازمان‌ها گرامی‌تر داشته می‌شود و سعی می‌کنند حال کارمندان‌شان را در این مراسم خوب کنند.
من شانس این را داشتم تا در روزهای منتهی به شب یلدای امسال، در جشن یلدای ۲ شرکت بزرگ و معتبر ایرانی شرکت کنم. اسمی از شرکت‌ها نمی‌آورم که گرایشات کاری و کانکشن‌هایم لو نرود! ولی می‌توانم از این موضوع ابراز خرسندی کنم که دارم رد پررنگی از فرهنگ ایرانی را در این شرکت‌ها می‌بینیم. منظورم این است که در زمینه‌ی فرهنگ از کشورهای خارجی کپی‌برداری نکرده‌ایم و داریم از داشته‌های خودمان استفاده می‌کنیم. احتمالا قبلا هم گفته‌ام، به ملی‌گرایی کافر هستم و به تبع آن، علاقه‌ی چندانی به روشن ماندن چراغ این مراسم‌های ملی و آیینی ندارم. ولی باز هم درگیر این پارادوکس هستم که گرامی‌داشت جشنی مثل یلدا می‌تواند حس خوبی را در آدم‌ها ایجاد کند و به همین دلیل، نمی‌شود کلا بی‌خیال آن شد.
واقعا نقش دیجی‌کالا در جا انداختن فرهنگ خرید به مناسبت جشن یلدا در میان ایرانی‌ها قابل انکار نیست.
به نظرم جا دارد یادی از دیجی‌کالا هم بکنم که در گرامی‌داشت یلدا نقش بسزایی داشته است. واقعا نقش دیجی‌کالا در جا انداختن فرهنگ خرید به مناسبت جشن یلدا در میان ایرانی‌ها قابل انکار نیست. البته نسبت به نوع اجرای جشنواره‌های خرید یلدا، انتقادهای شدیدی به دیجی‌کالا وارد است؛ اما مهم‌تر از آن، این است که دیجی‌کالا توانسته بین مراسم یلدا و کسب‌وکار خودش پیوند عمیقی برقرار کند؛ پیوندی که بزرگی‌اش کسب‌وکارهای دیگر را هم وادار به دنباله‌روی کرده است.
از طرف دیگر، مراسم یلدای استارتاپی یا همان یلدا سامیت (Yalda Summit) هفته‌نامه شنبه را هم داریم که در کنار بی‌شمار جشن‌های کوچک و بزرگ برگزارشده از طرف سازمان‌ها، به بزرگ‌داشت این مراسم کمک بزرگی کرده است. اکبر هاشمی و تیم هفته‌نامه شنبه به خوبی توانسته‌اند از این بازه‌ی زمانی برای دورهم جمع کردن بزرگان استارتاپی استفاده کنند که در نوع خودش جای تحسین دارد. من واقعا حس می‌کنم چنین رویدادهایی در ایران کم داریم و بیشتر شدن این رویدادها می‌تواند در افزایش امید بین جوانان و به طور کلی، مردم ایران نقش داشته باشد. واقعا مگر آدمی به همین امید زنده نیست؟ همین داستان‌های کوچک و مسائل مشترک بین انسان‌ها هستند که آن‌ها را به هم پیوند می‌دهند و امید به زندگی را بین‌شان زیاد می‌کنند. من از زیاد شدن جشن‌های یلدایی به هر شکلی استقبال می‌کنم و واقعا دوست دارم در تمام آن‌ها شرکت کنم. لطفا دعوت‌ام کنید!
منبع عکس کاور این پست، سایت Unsplash است.